گریه ... - هنر در دستان ما The art is in our hands

گریه ...

Actor28 :: جمعه 87/2/6 ساعت 1:24 صبح

باید بگریم
در آسمان چشمانم باید به دنبال ابرهای باران زایی بگردم تا امیدم را به گریستن از دست ندهم. اگر نتوانم بگریم پس دیگر چرا باید چشمانی داشته باشم که ببینند.
در دنیائی که زندگی می کنم کمتر چیزی را در آن می یابم که خداوند آن را آفریده باشد هر آنچه هست من و همه آنها که ناخدای این روزگار دون هستند آفریده اند. من باید بگریم آیا کسی هست من را یاری کند؟!
می ترسم خزان امیدم زودتر از فصل تابستان برسد و من که هنور در بهار رؤیای آینده ای کم بی نورتر هستم چرا باید این قدر زود به سردی بگرایم.
روزی و روزگاری ماهی بود که هر چه چاق تر می شد چشمهای بیشتری را معطوف به خود می داشت تا آنجا که دایره گردونش پر شد و رفت رو به لاغری، دیگر کسی برایش افسوس نخورد، آنقدر باریک شد که از چشمها ناپدید شد و حالا باید به دنبالش بگردی. راستی چشمان شما اشک میریزند؟ چه خوب!
بچه که بودم حرفهائی می خواستم بزنم که الان می زنم و این حرفها را هزار سال بعد نیز خواهم گفت درست مثل سالهای پر از پائیز زندگیم که بارها از این حرفها زده ام ولی چه سود؟ هیچ! هیچ! به آن خدائی که می پرستید در آنچه می گویم نه حرف تازه ای است و نه سود اندکی.
چقدر آنها که توانی برای اشک ریختن ندارند سردند و زردند و تاریک و سیاهند و خاموش و کثیفند و زالوی و زاعند. حرفهایش زوزه گرگ است و لبخند هاشان مکر روباه و چشمانشان به جغد می ماند. بیچاره جغد!.
من باید گریه کنم و الا دیگر گریه را از یاد خواهم برد حتی دم مرگ هم نخواهم گریست حتی آنزمان که برایم می گریند من مات و خشک بی روح و یخ با نگاه بسته تنها زل می زنم به آینده آتشی که نور ندارد و تنها می سوزاند.
چه زیبا بود اگر باز می گشتم هنوز فرصت هست باید به خود تکانی داد و باید دستی بر کنده زانو زد باید یا علی گفت باید خورشید فرو رفته در غروب ناامیدی را بیرون کشید و به او دستور داد که باید دوباره بتابد. آهای خورشید تو باید بتابی تو برای من خلق شده ای اگر برای من نتابی پس برو، نیا، تباش، هیچ نتاب بر هیچ کس بر هیچ چیز. یکی بیاید دهانم را بگیرد که فرط سردی، اندیشه دارد یخ می زند حرفهائی که همه جنون است نکند الان بمیرم!
قطره اشکی آمد خوش آمد کجا بودی عزیز من چرا اینقدر دیر؟ کو بقیه؟ نکند تنها تو آمده باشی آها؟ تنها آمدی؟ چرا تنها؟ قبل ترها وقتی بارشت شروع می شد امان نمی داد، نوشتن را مختل می کرد ولی حالا آنقدر کوچکی که حتی نمی چکی؟ چکه کن چکه کن گونه ام را ببوس از لبان فرود بیا بریز بر دامانم بریز! تو را بخدا اینقدر کم نباش من باید بگریم این که گریه نیست آب چشم است شاید در چشمانم چیزی رفته باشد؟! من باید بگریم و الا خواهم مرد.

نوشته های دیگران()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

مگه میشه
خنده های تو
کاش مـی شــــــــــــــــد
آفتاب نگاهت
وقتی خورشید
تومثه یه آسمونی
به شما نمی رسم من
من می گم
اگه دستم برسه به آسمون
برای تو
دوستت خواهم داشت
جاودانه
بذار باور کنم
برگرد به زندگی من
خواب من
[همه عناوین(208)][عناوین آرشیوشده]

ساعت فلش

تصویر روز

مترجم سایت